گرفتن و حمایت: چرا نمی توانید به یک مرد الهام بخشید؟

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

دلیل این عدم تعادل تأکید بیش از حد بر تفاوت بین زن و مرد و نسخه های اجتماعی است که به هر دو تحمیل می شود.

از نظر فیزیولوژیکی ، مردان با نتیجه مطابقت دارند ، زنان بیشتر فرایندگرا هستند. این تفاوت ها با تربیت تقویت می شود: به پسران آموزش داده می شود که احساسات خود را پنهان کنند ، قوی باشند و به اهداف برسند ، به دختران حساسیت و ضعف مجاز است. در نتیجه ، مردان کمتر بر روی I خود تمرکز می کنند ، بر دستاوردهای بیرونی تمرکز می کنند ، در حالی که زنان بر روی ضعف خود بازی می کنند ، خود را نوزاد کرده و از یک مرد قوی حمایت می خواهند. چنین ویژگی های تربیتی همه چیز را انجام می دهد تا ما نه به عنوان شریک ، بلکه به عنوان مجری نقش های جنسی وارد روابط بزرگسالان شویم. هر یک از ما مجموعه ای از باورها را در مورد اینکه شریک زندگی باید چگونه باشد ، داریم و این تصویر مانع از ملاقات با شخص دیگری می شود: واقعی ، و نه نسخه ای که در توهمات ما وجود دارد. دنبال کردن یک تصویر خیالی ، زوجین را از تعامل کامل محروم می کند.

با نگاه کردن به یک شریک ، او را نمی بینیم ، بلکه نسخه ایده آل ، پیش بینی خودمان را می بینیم و با آن تعامل داریم. و ما حتی آماده ایم که صادقانه به یک فرد برای تغییر کمک کنیم. فقط این کمک "صادقانه" معنای کاملاً متفاوتی دارد: من به شما کمک می کنم و از شما الهام می گیرم تا تبدیل به چیزی شوید که من با آن راحت هستم. اگر شما از دیدگاه من قدردانی کنید ، از نگرش شما به زندگی قدردانی می کنم. من از شما الهام می گیرم و شما در جامعه تحقق می یابید.

تفاوت را احساس کنید: تغییر نکنید تا زندگی خود را بهتر کنید ، بلکه به منظور دریافت سود سهام و آن را به شیوه خود تغییر دهید. این دستکاری است نه پشتیبانی. و در اینجا عشق وجود ندارد ، زیرا اصل اصلی عشق نقض شده است - اصل آزادی.

تمایل به تغییر شکل شریک به شکل و شمایل خودمان به معنی امتناع از روبرو شدن با حقیقت است که در ارزش های اساسی ما تفاوت چندانی با یکدیگر نداریم. زنان و مردان به عشق ، پذیرش در محیط معنادار ، آزادی انتخاب و حق خود بودن نیاز دارند.

زمانی که افراد از نظر عاطفی با یکدیگر روبرو هستند و ارزشهای مشترکی دارند ، می توانید از دیگری الهام بگیرید. وقتی از دیگری حمایت می کنم ، نه به منظور دریافت چیزی در عوض ، بلکه انتخاب را به شریک می سپارم. من به دنبال چیزی نیستم که جدا می شود ، بلکه به دنبال چیزی هستم که ما را به هم متصل کند ، روی اقدامات و ویژگی های تأیید شده تمرکز می کنم. می دانم که دیگری خوشحال است و دلایل مشترکی برای شادی ایجاد می کنم. اگر بتوانید این را پیدا کنید ، می توانید ، اگر نه ، با آرامش شخص را رها کنید ، زیرا در سطح ارزش ها ما بسیار متفاوت هستیم.

پشتیبانی باید درخواست شود. حمایت ناخواسته ، مانند توصیه های ناخواسته ، آزاردهنده است و با رد دیگری مانند حال حاضر حاصل می شود. این رد توسط شریک خوانده می شود. او هیچ انگیزه ای برای انجام هرگونه اقدامی ندارد ، زیرا هنوز دلیل سرزنش پیدا می شود. ما امروز فرد را به امید موفقیت الهام بخش فردا از کار می اندازیم.

توسعه یک شریک می تواند با ترس های آشکار یا نهفته محدود شود که حمایت ما می تواند آنقدر جذب کند که او خطر از دست دادن شخصیت خود را داشته باشد. به دلیل این ترس ها ، او ممکن است با تمام اشتیاق و انرژی در توسعه خود گنجانده نشود ، همانطور که احساس می کند بیشتر از مزایای آن. اگر به جای انگیزه ، بفهمد در کجا عملکرد ضعیفی دارد ، مطابقت ندارد ، انرژی را از او می گیرد.

فشار عاطفی گروهی از ترسها را که مانع او می شود به شریک زندگی القا می کند: ترس از این که آنها تحقیر شوند ، ارزش خود را از دست بدهند ، خیانت کنند ، که ناامید کننده خواهد بود و مسئول ضعف او خواهند بود.

درک کنید که حتی اگر او همانطور که شما توصیه می کنید عمل کند ، و این کار را انجام دهد ، هنوز به خاطر خواهد آورد که این به خاطر توانایی های او نبوده ، بلکه به لطف تحریک و راهنمایی شما بوده است.

شایان ذکر است که اگر شریک زندگی شما از حمایت شما "الهام" نگرفته است ، احتمالاً هیچ فایده ای در آن نمی بینند. شاید مبادله بین شما نابرابر باشد؟ شما بیش از آنکه بتواند به شما بازپرداخت کند ، وارد رابطه می شوید. در صورت چنین تعصبی ، او ناخودآگاه مجبور می شود اقدامات شما را تحریم یا رابطه را ترک کند. یا شاید دلیل آن این باشد که او "بهتر است در استان اول باشد تا دوم در رم" و آنچه برای شما مهم است برای او مهم نیست؟

اگر واقعاً می خواهید کمک کنید ، به استدلال ها و ترس های شریک زندگی خود با دقت گوش دهید و در صورت شکست ، پشتیبانی کنید. فقدان ابتکار اغلب با این واقعیت که شریک هیچ ایده ای ندارد ، مرتبط است ، بلکه با این واقعیت است که ترس وجود دارد که پس از شکست راه برگشتی وجود نداشته باشد. هنگامی که هیچ فضای امنی در یک رابطه وجود ندارد ، اشتباه کردن به ویژه ترسناک است.

از معشوق خود بپرسید "من چه کمکی می توانم به شما کنم؟"

نه صرفه جویی کنید ، نه تصمیم بگیرید ، هیچ کاری برای او انجام ندهید ، بلکه از جنبه های ضعیف خود را بپوشانید. برای دادن حق اشتباه ، اطمینان دادن به اینکه حتی وقتی همه اطرافیان بخندند ، خانواده پشتی قابل اعتماد باقی خواهد ماند.

الهام یک مکالمه پر جنب و جوش ، علاقه باز به تجارت و چیزی است که منابع را پر می کند و نه آنکه تمام شود. در حقیقت ، مردان برای راحتی زیاد نیاز ندارند. این شامل مسئولیت و تمرکز بر نتایج به خاطر افراد مهم است. الهام بخشیدن این است که انرژی بدهید ، نه اینکه با انتظارات خود آن را بیرون بکشید. مراقب برنامه های او باشید ، پروژه های جدید را با هم بحث کنید ، اجازه دهید افکار و تردیدهای خود را در حضور شما بیان کند.

به جایی برسید که از شما خواسته شده است ، و نه جایی که می خواهید. اگر واقعاً نمی توانید به دیگری کمک کنید ، حداقل صدمه ای نزنید.

در کارها عجله نکنید ، نقش های اجتماعی را رعایت نکنید: قدرت و مسئولیت ، قدرت و ضعف ، ابتکار و انفعال ، کودکی و بزرگسالی در روابط بزرگسالان دست به دست می شود. خانواده یک ساختار انعطاف پذیر است که به راحتی خود را با تغییرات محیط بیرونی وفق می دهد: موفقیت در حرفه یکی از شما و درست در آنجا ، مشکلات مالی دیگری. یک رابطه بالغ این است که بتوانید سیالیت زندگی را تحمل کنید و در شک زندگی کنید.

چنین حمایتی نه در گفتار ، بلکه در عمل است. این حمایت به خاطر منافع شخصی شما نیست ، بلکه به خاطر شخصی است که همیشه در کانون توجه شما قرار دارد. این آمادگی برای اعتماد به او است: نه وارد شدن ، نه نفوذ کردن ، نه تصور از ایده های خود درباره اینکه چگونه باید باشد ، و نه تلاش برای اصلاح آن به هیچ وجه. فقط برای در دسترس بودن ، به خاطر داشته باشید که از چه چیزی سپاسگزار هستید و به افکار او توجه کنید. بودن در اطراف بدون ایفای نقش کسی که بهترین را می داند.