چگونه خواهر و برادر را کتک بزنیم

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

ظاهر یک خواهر یا برادر - خواهر یا برادر ، همیشه برای کودک استرس زا است. آلفرد آدلر ، روانکاو معروف ، نوشت که وقتی دومی ظاهر می شود ، فرزند اول احساس می کند "پادشاهی محروم از تاج و تخت" است. اگر این "تخت" هرگز وجود نداشته باشد ، استرس افزایش می یابد. هیچ احساسی از ارزش ، نیاز ، امنیت شخص وجود نداشت ، و سپس رقیبی ظاهر می شود و آخرین تکه های توجه را به خود جلب می کند. در این مورد ، اولین فرزند یک تراژدی واقعی را تجربه می کند. و او سعی می کند به نوعی با آسیب خود کنار بیاید. شناخته شده است که: "در مبارزه ، همه وسایل خوب است." برای شکست دادن رقیب ، باید او را حذف کنید یا اهمیت خود را افزایش دهید - برای والدین خود اهمیت بیشتری پیدا کنید. بیماری فرزند اول هنگام ظاهر شدن فرزند دوم یک اتفاق مکرر است و ناخودآگاه به این اهداف خدمت می کند. اما ، استراتژی های کودکانه کودک کار نمی کند. در بزرگسالی چگونه رفتار کنیم؟

مثال عملی. اجازه مشتری برای انتشار دریافت شده است ، نام تغییر کرده است.

گله بیست و چهار ساله است ، با پدر و مادر و خواهر کوچکتر زندگی می کند ، وابستگی شدیدی به مادرش احساس می کند ، ترس از جدایی از او. ژلی همیشه رابطه ای پرتنش با خواهرش داشته است. تفاوت سنی بین آنها یک سال و هفت ماه است. گلیا می گوید به تازگی حسادت شدید را تجربه کرده است هنگامی که خواهرش از یک سفر کاری بازگشت ، با والدین خود به داچا رفت.

"احساس می کردم کوچک هستم. این احساس وجود داشت که خواهرم مادرم را می برد."

بلافاصله پس از تولد خواهرش ، گلا به شدت مبتلا به مننژیت شد. او مدت زیادی را در بیمارستان گذراند و "به طرز معجزه آسایی بهبود یافت". از گلا خواستم در زمان تولد خواهرم خانواده ای بکشد.

در آغوش مادر ، کودک خواهر است ، پدر بی بدن بی وزن است. و خود ژل عملا نامرئی است. او یک شکل کوچک در گوشه بالا سمت راست است. دیگر چهره های کوچک هم ردیف با گلا عبارتند از مادربزرگ (مادر مادر) ، عمه (خواهر تنها مادر) و برادر مادربزرگ (معلول). در آن زمان همه آنها در یک آپارتمان زندگی می کردند.

من به گلا پیشنهاد دادم بیماری خود - مننژیت را به نقاشی اضافه کند.

- خواهرم درمانده به دنیا آمد ، شما باید حتی بیشتر درمانده شوید. من تب جنون آمیزی دارم ، آماده ام آن را تحمل کنم ، فقط برای این که مادرم به من توجه کند. اما ، مادر دور است ، دست نیافتنی.

به نظر می رسد آتش والدین را از هم جدا می کند. در یک طرف مادری با فرزند تازه متولد شده وجود دارد ، در طرف دیگر - پدر و گلا. پس از بیماری گلا ، مادرش با او به بیمارستان رفت ، پدرش برای مراقبت از دختر کوچکش مرخصی بدون حقوق گرفت. او نوزاد را چندین بار در روز به بیمارستان می برد تا توسط همسرش تغذیه شود. سپس والدین تصمیم گرفتند که حمل یک نوزاد تازه متولد شده به بخش بیماری های عفونی غیر منطقی است ، این برای سلامتی او خطرناک است. مادربزرگم با گلا به بیمارستان رفت و مادرم با کوچکترین دخترش در خانه ماند.

گلا احساساتی را که او را درگیر کرده بود نقاشی کرد. او ترس از پشت سر گذاشتن "تابلوی خانواده" با خویشاوندان ناراضی و بیمار - خط سبز در تصویر و عصبانیت - تیرهای نارنجی خطاب به خواهرش را احساس می کرد.

نقش ناخودآگاه این بیماری این بود که دختر را از کار بیندازد ، و او را بیشتر از خواهرش به توجه مادرش محتاج کند و مادرش را به سوی خود جذب کند. کار نکرد. مننژیت به گلا کمک نکرد تا به مادرش نزدیک شود.

تصویر بعدی نوع رابطه خانوادگی را نشان داد که گلا دوست دارد آن را ببیند.

در تصویر "رابطه ایده آل با مادر" ، گلیا خودش را کشید - در حال حاضر یک دختر بزرگ است ، که روی دامان مادرش نشسته است.

"این یک تصویر غم انگیز است. به نظر می رسد من آماده هستم که تا سن پیری به مادرم بچسبم. من این را دوست ندارم".

من تصور می کردم که ژلی قبل از ظاهر شدن خواهرش توجه کافی از مادرش داشته است و از دختر خواستم که رابطه خود را با مادرش در همان دوران اولیه زندگی اش جلب کند.

- چه کسی می تواند به گلا کوچک که مادرش نمی تواند توجه کند توجه کند؟

معلوم شد که مادربزرگ و پدربزرگ بزرگ در سمت مادری می توانند توجه کنند. تصاویر آنها در دوره درمان در جلسات قبلی ما با گلا ظاهر شد. در حقیقت ، دختر این اقوام را ندید.اما ، طبق احساسات او ، اینها افرادی بودند که می توانستند صادقانه کودک را دوست داشته باشند.

چه چیزی بر غلبه بر حسادت خواهر و برادر کمک می کند؟ این عشق است و فقط عشق. اگر عشق در کودکی کافی نبود ، می توانید آن را در هر سنی به خودتان هدیه کنید. به جای انتظار ابدی عشق از والدین ، می توانید بزرگسال شوید ، منبع دریافت آن را پیدا کنید. نقش بزرگسالان دوست داشتنی را ما می توانیم ، شخصی از اعضای خانواده ، یک قبیله یا حتی یک شخصیت تخیلی ایفا کنیم.