2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44
کاردینال خاکستری یک فرد تأثیرگذار است که در پشت صحنه فعالیت می کند و معمولاً با چنین اختیاراتی پست های رسمی را اشغال نمی کند. ویکیپدیا
جنبه های کمی از روابط انسانی مانند احساسات و تجربیات شدید مانند رابطه جنسی و جنسی است. این به این دلیل است که از نظر طبیعت ، عمل جنسی ، باروری معنای زندگی و اوج عملکرد ارگانیسم است. از نظر بیولوژیکی ، این فرایند فوق العاده پیچیده است و بنابراین تماس جنسی ، از یک سو ، بر غرایز و بازتاب های قدیمی متکی است و از سوی دیگر ، شامل تجربیات فردی قوی و عمیق است.
از آنجا که موضوع رابطه جنسی به تازگی ممنوع شده است ، تعداد زیادی از تعصبات ، افسانه ها و تعصبات در این زمینه ادامه دارد. بسیاری از زوج ها سعی می کنند از یک "هنجار" خاص در زندگی جنسی خود استفاده کنند و س questionsالات خود را بپرسند: "چند بار در هفته باید رابطه جنسی داشته باشیم؟" ، "عمل جنسی چقدر باید طول بکشد؟" متأسفانه ، هیچ پاسخ قطعی برای این سوالات وجود ندارد ، زیرا روابط جنسی دارای طیف وسیعی از طبیعیات است و این دقیقاً در شرایطی است که دمای متوسط در بیمارستان راهنمای ضعیفی است. با این حال ، درک مکانیسم های فیزیولوژیکی و احساسی حاکم بر نیازهای جنسی و برآوردن آنها به شما امکان می دهد یک "هنجار" شخصی برای خود و زوج خود تنظیم کنید.
در این مجموعه مقالات ، ما در مورد فرآیندهای عصبی شیمیایی و نوروفیزیولوژیکی در بدن در مراحل مختلف تماس جنسی ، چگونگی تأثیر هورمون ها و انتقال دهنده های عصبی بر وضعیت ، احساسات و نگرش ما نسبت به شریک جنسی صحبت خواهیم کرد. چگونه هورمون ها وابستگی به شریک جنسی را ایجاد می کنند؟ دقیقاً چه چیزی ارگاسم را به یک تجربه سرخوشی زنده تبدیل می کند؟ چرا علاقه جنسی پس از یک ارگاسم قوی به طور موقت از بین می رود؟
اولین مرحله تعامل جنسی است علاقه جنسی … اگر سالم هستید ، تحت فشار استرس قرار ندارید و در سن بلوغ هستید ، به طور دوره ای احساس علاقه جنسی را تجربه خواهید کرد. میزان میل جنسی در مردان و زنان توسط تستوسترون تنظیم می شود. در مردان ، سطح تستوسترون بسیار بیشتر از زنان است ، این هورمون است که ویژگی های جنسی مردان را ایجاد می کند و باعث رفتارهای جستجو در مردان می شود - اسکن مداوم محیط برای حضور شرکای جالب.
این فرایند به طور کامل در قسمت ناخودآگاه روان انجام می شود ، اما هر شریک یا شریک احتمالی یک ارزیابی را انجام می دهد ، که در آن تمام حواس و حدود 20 ناحیه مغزی درگیر هستند. بنابراین ، اگر وفادار شما به دنباله ای از یک زن جذاب تبدیل شود ، سرزنش کردن او بی فایده است ، شما فقط یک مرد تستوسترون بالا گرفتید. همچنین ، تستوسترون مسئول احساس اعتماد به نفس است ، تمایل به رقابت و خطر در رفتار را افزایش می دهد. به همین دلیل است که معمولاً مردان هنگام ملاقات فعال هستند و ریسک اولین قدم را بر عهده می گیرند. زنان ، به دلیل سطح پایین تستوسترون ، به استثنای دوره تخمک گذاری ، هنگامی که سطح تستوسترون افزایش می یابد و سپس فعالیت جستجوی زنان نیز افزایش می یابد ، به تجلی علاقه به آنها پاسخ می دهند.
درک این نکته ضروری است که میزان تستوسترون در مردان با افزایش سن ، چند درصد در سال کاهش می یابد و در سن پنجاه سالگی به نصف حداکثر مقدار خود می رسد. دومین عامل پس از سن در کاهش تستوسترون چاقی است ، زیرا بافت چربی چرخه ترشح تستوسترون را مختل می کند.
مرحله بعدی ظهور است خواسته ها (هیجان احساسی). هنگامی که یک شریک بالقوه جذاب در منطقه تماس ظاهر می شود و علاقه ثابت می شود ، دوپامین ، یک انتقال دهنده عصبی انگیزه ، آزاد می شود. دوپامین دارای اثر محرک ، انرژی است ، نیروهای بدن را برای رسیدن به یک هدف حیاتی بسیج می کند. دوپامین ، از یک سو ، وعده پاداش می دهد ، و از سوی دیگر ، باعث می شود بهترین کار خود را انجام دهید. دوپامین انرژی می دهد ، انرژی می بخشد ، برای اقدامات خطرناک فشار می آورد و تحریک می کند. این عمل دوپامین است که آمادگی یک عاشق را برای رانندگی به انتهای دیگر شهر حتی در نیمه شب به منظور دیدن معشوق خود توضیح می دهد.
جالب اینجاست که دوپامین با ناقل عصبی سروتونین در تضاد است ، که در واقع احساس رضایت را ایجاد می کند. بنابراین ، در حالی که سطح دوپامین در سیستم عصبی بالا است ، عاشق انگیزه دارد تا برای تسخیر و نزدیک شدن به هدف عشق ، اقدامات فعالی انجام دهد ، اما حالت او بسیار دردناک است ، هر چند از نظر ذهنی دلپذیر ، زیرا انرژی زیادی وجود دارد.. اما در عین حال ، افراد پرشور سطح سروتونین پایینی با افراد افسرده دارند. بنابراین ، اگر در این لحظه ، ارتباط قطع شود ، سطح دوپامین به شدت کاهش می یابد ، اما از آنجا که سطح سروتونین پایین است ، فرد احساس می کند که چیز بسیار مهمی از او گرفته شده است. بنابراین ، عشق بی نتیجه می تواند به عنوان یک شوک قوی برای بدن ، به عنوان یک افسردگی شدید تجربه شود و حتی شما را به سمت خودکشی سوق دهد.
اگر علاقه دو طرفه باشد ، سطح دوپامین هر چه قوی تر باشد هر چه جذابیت شریک / شریک بالقوه برای شما بیشتر باشد و نتیجه تعامل شما نامشخص تر باشد. بنابراین ، معاشقه با یک غریبه جذاب گاهی حتی می تواند باعث تحریک بیشتر از مثلاً رابطه زناشویی شود.
تحت تأثیر دوپامین ، خون به حواس ، ماهیچه ها و پوست هجوم می آورد. احساسات (رنگ ، بو ، صداها) روشن تر می شود ، زمان به طور ذهنی کند می شود و هیجان در بدن گسترش می یابد. بدن شروع به آماده شدن برای تعامل عاشقانه می کند و تقریباً تمام سیستم های حیاتی را بسیج می کند.
هرچه تحریک دوپامین قوی تر باشد ، تماس جنسی روشن تر و شدیدتر خواهد بود. به همین دلیل است که معاشقه ، عشق ورزی ، خودانگیختگی و راه های دیگر برای معرفی تازگی ، سهمی از خطر و عدم قطعیت در روابط جنسی برای حفظ برانگیختگی در تماس با یک شریک ثابت بسیار مهم است.
اگر تعامل با شیء جذابیت جنسی پاسخ دهد و منجر به صمیمیت فیزیکی شود ، مرحله شروع می شود برانگیختگی جنسی … نشانگر اصلی این است که علاوه بر دوپامین ، اکسی توسین نیز شروع به ترشح می کند.
اکسی توسین یک هورمون دلبستگی است که در اثر تماس لمسی آزاد می شود. در حین صمیمیت ، لمس و بوسیدن ، اکسی توسین به مقدار زیاد تولید می شود.
در لحظه صمیمیت جنسی ، اکسی توسین به منظور ایجاد فضای عشق و اعتماد بین دو عاشق و از طریق احساس ویژه بودن و اهمیت تماس آنها برای تشکیل یک زوج ضروری است. آزادسازی اکسی توسین از طریق احساس گرما ، ذوب داخلی ، انبساط در قفسه سینه تجربه می شود. یعنی ، ما اثر دوزهای زیاد اکسی توسین را به عنوان عشق تجربه می کنیم. این احساس رضایت ، کاهش ترس و اضطراب ، احساس تعلق و دلبستگی را ایجاد می کند و "غریبه" را به خود تبدیل می کند. به همین دلیل است که شما نباید با شخصی که نمی خواهید به او وابسته شوید رابطه جنسی برقرار کنید - تحت تأثیر اکسی توسین صبح می توانید احساس کنید که او "یک ، خاص و تنها یک" است.
به علاوه ، اکسی توسین باعث برانگیختگی فیزیولوژیکی می شود - ایجاد نوک سینه ، آلت تناسلی مرد و تورم لبهای زن. در عین حال ، با نوراپی نفرین ، هورمون اضطراب "در تضاد" است ، بنابراین اضطراب قبل از مقاربت جنسی آینده می تواند منجر به مشکلات نعوظ یا هیدراتاسیون واژن شود.پیش بازی فقط به منظور آرام کردن شرکا ، رفع اضطراب و آزادسازی اکسی توسین برای باز کردن "راه" برانگیختگی فیزیولوژیکی ضروری است. علاوه بر این ، اکسی توسین باعث آزاد شدن دوپامین و اندورفین (هورمون سرخوشی) می شود ، بنابراین هرچه تماس عاطفی و لمسی بین شرکا عمیق تر باشد ، نفوذ و ارگاسم وجد آورتر خواهد بود. از آنجا که نفوذ آلت تناسلی به واژن یک فرآیند تعامل مناطق بسیار حساس است که با انتهای عصبی اشباع شده اند ، بدون اندورفین ، تجمع بسیار دردناک خواهد بود.
در مرحله بعد ، مرحله مشارکت ، بدن به طور کامل بسیج شده است ، ما فعال سازی شدید همه سیستم ها را داریم. هر دو سیستم عصبی مرکزی و محیطی در حالت "اضطراری" کار می کنند. دوپامین دوباره فعالانه آزاد می شود و فعالیت شرکا و میل به لذت را تحریک می کند. در همان زمان ، افزایش اکسی توسین (هورمون دلبستگی) ، اندورفین (هورمون سرخوشی) و پرولاکتین (هورمون ضد استرس) افزایش می یابد. "هیجان زده ترین" مراکز لذت و مناطق مرتبط با دریافت و پردازش اطلاعات از حواس است: بینایی ، بو ، حس لامسه. برانگیختگی در قشر مخ تا سطح قبل از ارگاسم افزایش می یابد.
ادامه دارد…
توصیه شده:
تحریف ادراک ما تحت تأثیر تجربه گذشته. پدیده انتقال و ضد انتقال
پدیده انتقال که توسط زیگمنود فروید توصیف شده است یکی از اکتشافات اصلی در روانکاوی و تمرینات روان درمانی است. به گفته کارل گوستاو یونگ ، "انتقال آلفا و امگا درمان است". این پدیده شامل این واقعیت است که احساسات ، انتظارات ، رفتار و سایر ویژگیهای روابط با شخصیتهای مهم گذشته به دیگر افراد در حال حاضر منتقل می شود (پیش بینی می شود).
انتقال و ضد انتقال در درمان
انتقال و ضد انتقال چیست؟ این عملکرد چگونه می تواند خود را نشان دهد؟ انتقال اغلب یک فرایند ناخودآگاه برای انتقال احساساتی است که زمانی از فردی به شخص دیگر تجربه شده بود. اغلب ، فرافکنی روی درمانگر صورت می گیرد و احساسات مشتری ریشه های عمیق تری دارد (از دوران کودکی).
چرا ما افراد دشوار را انتخاب می کنیم. روابط ناشی از انتقال
کل زندگی مردم بر اساس پیش بینی ها است. پروجکشن فرایند اختصاص اموال شخصی به یک محیط است. یعنی در جهان ما در واقع بخشهایی از خود را می بینیم. همیشه. اگر چیزی در ما نباشد ، آن را در جهان نیز نخواهیم دید. جهان همه چیز در اطراف است ، همه مردم. ما همچنین روابط را از پیش بینی ها ایجاد می کنیم.
چه کسی یا چه چیزی بر انتخاب شریک تأثیر می گذارد؟ روابط: چرا ما کسی را که انتخاب می کنیم انتخاب می کنیم؟
روابط: چرا ما کسی را که انتخاب می کنیم انتخاب می کنیم؟ "ما انتخاب می کنیم ، ما انتخاب می شویم ، هر چند وقت یکبار همخوانی ندارد … " گاهی اوقات این نه تنها منطبق نیست ، بلکه باعث درد و رنج ما می شود ، و سپس - احساس ویرانی ، کینه ، تحقیر ، مجموعه ای از انواع پیچیدگی ها و موارد دیگر ، که تأثیر بسیار مخربی بر ما دارد و افسوس ، در مورد روابط ما با شرکای آینده بنابراین چه چیزی یا چه کسی ما را مجبور به انتخاب این یا آن شخص می کند؟ چرا ما او را با تمام وجود دوست دار
فضای انتقال و ضد انتقال
فرض کنید دو نفر هستند ، بگذارید آنها را من و شما صدا کنیم و بین آنها گفت و گویی انجام می شود. فرض کنید بین من و شما فضایی وجود دارد ، فضایی برای انتقال و ضد انتقال. آیا می توان در این مورد استدلال کرد که فضا دارای برخی از عملکردهای مستقل است که می توانند بر گفتگوی بین من و شما تأثیر بگذارند ، در مورد انتقال و ضد انتقال ، در تفسیرها ، مستقل است و می تواند بر روند انتقال و ضد انتقال تأثیر بگذارد؟ فکر می کنم بله.
