حسادت و درگیری بین خواهر و برادر

2024 نویسنده: Harry Day | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 15:44

حسادت و درگیری بین خواهر و برادر.

پس چرا بین بچه های یک خانواده حسادت وجود دارد؟ به طور کلی ، حسادت یک پدیده عادی و سالم است. این ناشی از این واقعیت است که کودکان عاشق هستند. اگر آنها قادر به عشق ورزیدن نیستند ، پس حسادت از خود نشان نمی دهند.

حسادت چگونه و چه زمانی به وجود می آید؟ حسادت و حسادت ارتباط نزدیکی با هم دارند. کودکی که به نوزاد تازه وارد حسادت می کند ، حسادت می کند که توجه مادر و بعداً پدر را دارد. به تدریج ، کودکان بزرگ می شوند و حسادت در مورد مسائل پیچیده تر به وجود می آید.

همه ما می دانیم که ظاهر یک برادر یا خواهر باعث سردرگمی زندگی یک کودک بزرگتر می شود ، که تا کنون رقیبی نمی شناخت. معمولاً وقتی بزرگتر نسبت به نوزاد تازه متجاوزانه رفتار می کند ، او را سرزنش می کنند ، او را سرکوب می کنند ، سعی می کنند به نرمی یا تندی ثابت کند که رفتار او خودخواهانه ، زشت است و مانند بزرگسالان نیست.

اما ، به گفته یکی از چهره های کلیدی روانکاوی کودکان ، فرانسوا دولتو ، این یک اشتباه فاحش است! گاهی اوقات ، هنگامی که یک کودک بزرگتر ، پس از یک دوره دشواری از هوی و هوس ، از دست دادن اشتها ، ناراحتی ها ، اغلب ممکن است دوباره در رختخواب یا شلوار ادرار کند ، و این ممکن است به عنوان از دست دادن علاقه به رقابت به نظر برسد. اما او می تواند یک نوزاد تازه متولد شده را تحمل کند زیرا فقط با این قیمت به او سرزنش نمی شود. اما حسادت ، که خود را نشان نمی دهد ، فقط عمیق تر و عمیق تر می شود و کودک را برای سالها حتی در برابر کوچکترین نمود نابرابری در رفتار بزرگسالان آسیب پذیرتر می کند. همچنین می تواند منجر به تحریف شخصیت شود و در آینده می تواند خود را به عنوان تحریک محیط اطراف خود به اقداماتی که حسادت را در آنها بر می انگیزد ، نشان دهد.

برعکس ، برای جلوگیری از حسادت کودکان بزرگتر ، لازم است به کودک اجازه دهیم تمام ناراحتی خود را از این واقعیت نشان دهد که رقیبی ظاهر شده و در حال رشد است. نیازی به سرزنش او برای این کار نیست. شما باید به شکایات و پشیمانی او گوش دهید. چند روز دیگر ، سرانجام نوزاد تازه متولد شده پذیرفته می شود زیرا کودک بزرگتر مجاز است بدون رهایی از عزت نفس ، رنج خود را بیان کند.

اگر جوانترین ، در بزرگسالی ، نسبت به بزرگتر حسادت نشان می دهد ، می توانید از تشدید این وضعیت به همان شیوه جلوگیری کنید: اجازه دهید این حسادت بیان شود ، بدون اینکه سعی کنید با ابراز عشق یا محبت رنج او را از این واقعیت جبران کنید. او هنوز بزرگ نشده است لازم است به شکایات او گوش دهید و بگویید که او درست می گوید ، تحمل جلوه های نابرابری دشوار است و شما آن را درک می کنید.

اما وقتی رقابت قبلاً اعلام شده است و کودکان دائماً در حال دعوا هستند ، چگونه باید رفتار کرد؟ هرگز در دفاع از شخصی به بهانه اینکه او کوچکترین ، ضعیف ترین است ، این دختر است و حمله به او شرم آور است ، دخالت نکنید.

اگر کودکی از موقعیت مطلوب تر خواهر یا برادرش در موقعیتی شکایت می کند ، سعی نکنید این واقعیت را انکار کنید. شما نباید جلوی کودکان بهانه بیاورید و آنها را از بی طرفی و عدالت خود مطمئن کنید. هر کاری انجام دهید ، آنها هرگز احساس نخواهند کرد که با آنها منصفانه رفتار می کنید. تعارضات ناشی از حسادت بین آنها فروکش می کند ، از بین می رود ، آنها نحوه غلبه بر آنها را پیدا خواهند کرد. در مواجهه با مشکلات واقعی ، کودک باید راه حل شخصی خود را پیدا کند. بنابراین ، باید به آنها اجازه داده شود تا راهی شخصی برای غلبه بر احساس حقارت ناشی از موقعیت خود در خانواده یا برخی از ناتوانی های خود پیدا کنند.

وینیکات ، متخصص اطفال و روانکاو کودکان بریتانیایی سه راه را پیشنهاد کرد که از طریق آنها ادامه رشد کودک می تواند حسادت را از بین ببرد:

1. اولین راه این است که وقتی کودک در حالت تعارض شدید قرار دارد ، مشاهده می کنیم. یک کودک حسود عشق و نفرت را همزمان تجربه می کند و این احساس وحشتناکی است. با ظهور یک نوزاد جدید ، او عصبانی شدید می شود ، که مدتی در آن است. بخشی از او بیان می شود ، کودک فریاد می زند ، دعوا می کند ، آشفتگی ایجاد می کند.در تخیل او ، جهان در اثر خشم نابود می شود ، اما زنده می ماند و نگرش مادری نسبت به او تغییر نمی کند. این بدان معناست که تخیل و نفرت ایمن است - و با این کشف امیدوارکننده ، کودک به چند جیغ و لگد بسنده می کند.

سپس حسادت به تجربه عشق خلاصه می شود ، اما عشق ، با ایده های نابودی پیچیده می شود. در این دوره ، ما می توانیم گاهی کودک غمگین را مشاهده کنیم.

تسکین بیشتر درگیری - در تخیلات مخرب ، سگ / صندلی ممکن است چیزی باشد که آسیب می بیند (به جای مادر یا نوزاد). همراه با غم و اندوه ، درجاتی از اضطراب در مورد نوزادی که قبلاً مورد حسادت قرار گرفته بود ، ایجاد می شود. در این زمان می توان احساس مسئولیت کرد.

2. دومین راهی که حسادت به پایان می رسد ، توانایی رو به رشد کودک در جذب تجربه ارضاء است. او خاطرات خوبی از نحوه مراقبت از او ، احساسات دلپذیر ، نحوه حمام کردن ، تغذیه ، لبخند ، برای مثال ، جمع آوری می کند. این بازنمایی ها را می توان خلاصه کرد و تصویر مادر یا مادر و پدر نامیده می شود.

3. راه سوم دشوارتر است. این به توانایی کودک در تجربیات دیگران مربوط می شود. به راحتی می توان فهمید که کودکان چگونه با مادر خود همذات پنداری می کنند. آنها طوری بازی می کنند که گویی جای او هستند. توانایی زندگی در تخیلات تجربیات دیگران بسیار غنی می شود ، توسعه داخلی آن رخ می دهد ، در نتیجه حسادت از بین می رود.

بنابراین ، اگر توصیه ها را خلاصه کنیم ، در درگیری بین کودکان:

1. باز هم می گویم ، ضروری است که به یک کودک حسود فرصت داده شود تا عصبانیت ، حسادت و پرخاشگری خود را نشان دهد ، زیرا در این زمان هنوز منطقی است و می توان آن را کنترل کرد. آنها خودشان با خیال راحت این مرحله را پشت سر گذاشته و از آن خارج می شوند.

2. شما نباید جاسوس باشید و نباید عدالت را اجرا کنید.

3. بدون قضاوت مهاجم ، به قربانی رحم کنید و شما را تشویق کنید تا بتوانید در آینده با مشکلات بهتر کنار بیایید.

4- اگر در نتیجه دعوا خسارتی وارد شد ، مطمئن شوید که همه شرکت کنندگان در نزاع برای از بین بردن آسیب کمک می کنند.

5- در نهایت ، اگر دعوا زیاد شد ، شرکت کنندگان را جدا از مجازات ، بلکه با دعوت از همه برای انجام کار دیگر ، جدا کنید.